Στην ελληνική μυθολογία ο Υάκινθος ήταν ένας ωραιότατος νέος από τις Αμύκλες (πόλη της Λακωνίας, κοντά στη Σπάρτη), μαθητής και ευνοούμενος του θεού Απόλλωνα. Μια μέρα στις όχθες του Ευρώτα ποταμού, όταν ο Απόλλωνας και ο Υάκινθος ασχολούνταν με το άθλημα του δίσκου, ο Ζέφυρος φύσηξε δυνατά από την πλευρά του Ταΰγετου, κι ο δίσκος που πέταξε ο Απόλλωνας άλλαξε πορεία και χτύπησε στο κεφάλι τον νεαρό Υάκινθο. Πηκτό αίμα κάλυψε τα μελαχρινά μαλλιά του και έπεσε στη γη. Το αίμα του πότισε τη γη... Με μεγάλη θλίψη και οδύνη ο Απόλλωνας έθαψε το σώμα του νεαρού στη γη. Η μάνα Γη δεν άντεξε την οδύνη του θεού και στη θέση του θαμμένου σώματος του Υάκινθου, βλάστησε πανέμορφο λουλούδι, που στα φύλλα του ήταν γραμμένος ο ύμνος που αφιερώθηκε στη μνήμη του, για να δηλώνει στα βάθη των αιώνων τα φιλικά αισθήματα της μάνας Γης και τη συμπαράσταση της προς το θεό που θρηνούσε. Προς τιμή του Υάκινθου οι αρχαίοι Έλληνες θέσπισαν τα «Υακίνθεια», γιορτή που συμβολίζει το θάνατο και την αναγέννηση της φύσης , του ανθρώπου…Τον θάνατο και την ανάσταση.
